Fuad Çıraqov Feysbuk sosoal şəbəkəsində yazır:
Bu gün Gürcüstanda ilk dəfə proporsional əsasda parlament seçkiləri keçirilir. Bu seçkiləri əvvəllər geosiyasi seçkilər adlandırmışdım. Hamının gözü ordadır.
Məsələ burasındadır ki, bu seçkilərin nəticəsində dalan və böhran təkcə seçkilərin nəticələrini qəbul etməyəndən sonra müxalifətin etiraz aksiyasları ilə küçələrdə olmayacaq. Ən böyük böhran isə əslində mövcud qanunveriliciliklə qanunvericilik müstəvisində ola bilər. Bu isə ölkəni ən yaxşı halda növbəti parlament seçkilərinə apara bilər. Pis variantı demək və düşünmək istəmirəm.
Qanunvericilik müstəvisində dalan deyəndə nəyi nəzərdə tuturam?
Belə ki, mövcud qanunvericiliyə görə seçkilərdən sonra yeni parlamentin formalaşması və fəaliyyətə başlaması üçün ən azı 100 deputat özünü yəni, yeni parlamenti təsdiq etməlidir. Yəni, yeni parlament sadə çoxluq əldə etməlidir ki, fəaliyyətə başlasın. Bunun üçün hakim Gürcü Arzusu ya təkbaşına 100 deputat yeri əldə etməlidir, ya da onunla birlikdə digər partiyadan olanlar yeni parlamentə gedib mandatlarını təsdiqləməlidirlər.
S.Zurabişvilinin başçılığı ilə müxalifətin imzaladığı Xartiya ilə müxalifət hakimiyyətlə hansısa razılığa və koalisiyaya getmyəcəyi öhdəliyini götürüb.
Bu o deməkdir ki, Gürcü Arzusu əlindən gələni edəcək ki, ən azı 100 yer yəni, 67% alsın. Amma... bildiyimiz kimi əvvəlki seçkilər qarışıq həm proporsional və həm majoritar idi. Əvvəlki seçkilərdə Gürcü Arzusu proporsional siyahı ilə ən yaxşı halda 47% səs toplaya bilirdi. Bu qədər hadisələrdən sonra Gürcü Arzusu əvvəlki seçkilərdən daha çox 67% toplaya biləcəkmi?
Hakim partiya 100 yeri toplaya bilməsə, yeni parlament təsdiqlənməsə köhnə parlament növbəti seçkilərə qədər öz səlahiyyətlərini saxlayır.
Məsələnin digər tərəfi odur ki, Gürcü Arzusuna təkcə sadə səs çoxluğu yox, məhz konstitusion çoxluq lazımdır yəni, 113 yer. Bunu toplaya biləcəkmi?
Məsələyə digər tərəfdən də baxaq. Deyək ki, müxalifət parlamentdə yerlərin çoxunu yəni, məsələn 99 deputat yerini qazanır və səs çoxluğu ilə qalib gəlir. Hansıki çox az inandırıcıdır. Ancaq onda da indiki hakim partiya parlamentə getməyə və yeni parlamenti təsdiq etməyə bilər. Onda da ölkə konstitusion böhrana girir, köhnə parlament yenisi seçilənə qədər fəaliyyətini davam etdirir.
Burada sadəcə qanunvericilik tərəflinə baxıldı, küçələrdə nə necə olacaq onu demək çətindi. Ona görə gözlərimiz rəqəmlərdə olacaq.... Müxalifətə və iqtidara təkcə səs çoxluğu ilə qalib gəlmək lazım deyil, və ya məsələləri sadə səs çoxluğu həll etməyəcək.
